Hava (atmosfer)

Hava, İnsanlar için hava , hayati öneme sahiptir.Hayvanlar bitkiler ve insanlar havasız yaşayamaz. Yerküreyi saran gaz kütleye atmosfer adı verilmektedir. Atmosferdeki hava tabakasının kalınlığı 150 km.dir.Atmosferin diğer adı da hava küredir. Bunun sadece 12 km si canlıların yaşamasına elverişlidir. Yeryüzünden uzaklaştıkça hava tabakasının yoğunluğu azalır. Atmosfer, yerkürenin etrafında adeta düzenleyici ve koruyucu bir örtü şeklindedir.

Havada bulunan gazları üç grupta toplayabiliriz:

• Havada devamlı bulunan ve çoğunlukla miktarları değişmeyen gazlar (azot, oksijen ve diğer asal gazlar)
• Havada devamlı bulunan ve miktarları azalıp çoğalan gazlar (karbondioksit, su buharı, ozon)
• Havada her zaman bulunmayan gazlar (kirleticiler)

Kuru havayı oluşturan temel gazlar:

Gaz	Formül	Oran (%)
Azot	N2	78.084
Oksijen	O2	20.946
Argon	Ar	0.930
Karbondioksit	CO2	0.034

Tasavvufta Hava ile ilgili yorum ( anasır-ı erba)

Hava da, ateş gibi, eril ve aktif olarak kabul edilir. Toprak ve suya oranla en az maddi olanı ve algılanamaz olanıdır. Işığı geçirmede sudan daha geçirgendir. Bu özelliği, yani saydam ve ışıklı oluşu kelama ortam oluşturması anlamına gelir. Semaviliğin Gök ile temsil edildiği inanışlarda Ruhsal Gök (spritüel ) ile yeryüzü arasındaki aracılığın sembolü sayılır. Maddenin görünen en esir (süptil) hali, hatta görünmez olduğundan dolayı, kimi inanışlarda, semavi âlemin sembolü olarak kabul edilir.

Kaynakça: